Ил терәге - атайҙар!

Байрамығыҙ менән, атайҙар! Донъя тыныслығы, ғаилә именлеге, һаулыҡ, бәхет теләйбеҙ һеҙгә! АТАЙҘАР ХАҠЫНДА МӘҠӘЛДӘР
Ата балаһы хур булмаҫ.
Аталы бала арҡалы.
Атайҙар һүҙе – аҡылдың үҙе.
Атай булмай тороп атай ҡәҙерен белмәҫһең,
Әсәй булмай тороп әсәй ҡәҙерен белмәҫһең.
Атаң улы ғына булма - әҙәм улы бул.
Атаң барҙа ир таны, атың барҙа ер таны.
Арҡаланып йәшәр өсөн ҡанын бүлгән атай кәрәк, иркәләнеп йәшәр өсөн йәнен бүлгән әсәй кәрәк.
Ата-әсә һүҙе — бала-саға күҙе.
Атанан йәш ҡалдым, аҡылдан буш ҡалдым.
Атанан күргән уҡ юнған, инәнән күргән тун бескән.
Атаһы ғәйрәтле булһа, улы ғибрәтле булыр. Фото: Дим Хәсәнов