ЮҠБИКӘЛӘР, ЮҠБАЙҘАР

Юҡбикәләр, юҡбайҙар...Ике йәш ярым самаһынан алып сабый ата-әсәһенең күп тәҡдимдәренә юҡ тип әйтә башлай. Тиҫкәрелек, кирелек һыҙаттары барлыҡҡа килә. Әйҙә ашап алайыҡ – юҡ, кәпәсеңде кей -юҡ, тышҡа сығайыҡ – юҡ, өйгә инәйек- -юҡ. Юҡ,юҡ, юҡ...Беҙ ҙә ошо юҡтар менән көн һайын осрашабыҙ. Ҡайһы ваҡыт мәңге шулай булыр һымаҡ тойолоп китә. Етмәһә, ул һүҙҙе шундай асыҡ итеп, тәүәккәл әйтә. Бер ҙә ыңғайға килмәй. Асыуға тейә бындай хәл. Әммә күп осраҡта түҙеүҙән башҡа сара юҡ. Сөнки, тап ошо осорҙа бала үҙен шәхес итеп күрһәтергә теләй башлай икән.Үҙенең һүҙе барлыҡҡа килә. Алһыуын түгел, зәңгәр юбканы яратыуын белдерә, тышҡа өй тапочкаларында сығырға теләй, садикка барғанда, урамда уйнағанда байрам күлдәге кейгеһе килә, бантигын суҡлатмай оҙон сәс итеп тағаттырып йөрөй, ни ғәжәп, өр-яңы, матурын түгел, ә туҙып бөткән ҡурсағын ғына яратып уйната, шуны урамға ла алып сығып китә, ҡунаҡҡа ла йөрөтә.Юҡтар өс йәштә һикһән-туҡһан процент тирәһенә етһә, биш йәшкә ҡарай күпкә кәмей. Ул үтә торған холоҡ. Аҡыллы китаптар балаға киреһен һөйләп тыңлатып ҡарағыҙ тигән. Мәҫәлән, Гөлнәзирә хәҙер бутҡа ашамай, йыуынмай, кейенмәй. Шулай уҡ һайлау мөмкинлеге биреп тә - омлет ашайһыңмы әллә бутҡамы, урамда уйнайыҡмы әллә парктамы? Беҙ иһә, ғәҙәттәгесә, әкиәт уйлап сығарып ҡараныҡ.БЫНА ОШОНДАЙЫРАҠ ӘКИӘТ КИЛЕП СЫҠТЫ ....Матус ҡына бер терпекәй әсәһе менән бәшмәккә китеп бара ти. Ҡышҡылыҡҡа әҙерләнәйек, һин миңә ярҙам итерһең тигән ти әсәһе. Хәҙер күп эшләһәк, ҡыш рәхәтләнеп тәмлекәстәр генә ашарбыҙ тип тә ҡуйған......