Кире-мире

Иртәнән алып бер туҡтауһыҙ ямғыр яуа. Шуға күрә Рәсимә менән Ләлә көн буйы өйҙә ултыралар. Ләкин уларға күңелһеҙ түгел. Улар “Кире-мире” уйыны уйнайҙар.

- Аҡ, - ти Ләлә.

- Ҡара, - тип яуап бирә Рәсимә һәм тағы өҫтәп әйтә:

- Ауыр.

-Еңел, - ти Ләлә һәм тағы һүҙ әйтә:

- Батыр.

- Ҡурҡаҡ.

- Нимә уйнайһығыҙ әле? – тип һорай әсәләре.

- “Кире-мире” уйнайбыҙ.

- Уныһы ниндәй уйын?

- Ләлә миңә һүҙ әйтә. Ә мин уның киреһен әйтәм. Кем дә кем кире һүҙ таба алмай, шул еңелә.

- Бына ниндәй шәп уйын! – тип көлдө әсәләре һәм ҡыҙҙарын маҡтап ҡуйҙы.