"Те яҡҡамы, бы яҡҡамы"

Әлфиә ул саҡта бәләкәс ине әле. Әсәһе ҙур көҙгө алдындағы өҫтәлдән ҡыуып төшөргән өсөн, бик ныҡ үпкәләне. 

- Һеҙ мине гел әрләп кенә тораһығыҙ, мин һеҙҙән китәм, - тине. 

- Бар кит, - тинек беҙ.

 - Китәм, - тине. Ботинкаларын алып кейҙе. Ләкин ботинкаларының бауҙарын бәйләй алманы. Бәйләй белмәй ине. 

- Бәйләп бирегеҙ, - тине. Әсәһе ботинка бауҙарын бәйләне. 

Әлфиә пальтоһын кейергә барҙы. Тик элгескә буйы етмәне. 

- Пальтомды бирегеҙ, - тине. Ағаһы пальтоһын алып бирҙе. Өҫтөнә кейеп алғас, ишеккә ынтылды. Тотҡаға үрелде. Тағы буйы етмәне. 

- Ишекте асығыҙ! - тине. Мин ишекте астым. 

Әлфиә йүгереп урамға сыҡты ла ҡапыл туҡтап ҡалды. Ары ҡараны, бире ҡараны. Аҙаҡ килеп, ҡулын болғай-болғай, минән һораны:

- Те яҡҡамы, бы яҡҡамы?

- Белмәйем, - тинем мин. 

Ишек төбөндә баҫып торҙо-торҙо ла ул кире өйгә инде. Күрәһең, ҡайһы яҡҡа китергә белмәгәндер. Белһә, моғайын, китеп барған булыр ине.