Рәмзәнә Әбүталипова

– Мин тыуғас, атай ҡыуанып,
Исем ҡушҡан:“Ишбулды!
Нәҫелебеҙ дауам итер –
Улым миңә иш булды!”.

– Атай-әсәй миңә ҡушҡан
Иң матур исем – Гөлшат,
Булһын тип, баҙҙең ҡыҙыбыҙ
Көләс, бәхетле, гел шат!

– Әсәй әйтә: “Таңда тыуҙың,
Шуға, – ти, – һин – Таңһылыу.
Ҡояш менән бергә тыуғас,
Булырһың һин иң һылыу!”

– Миңә оҙаҡ-оҙаҡ һайлап
Ҡушҡандар исем – Илшат.
Yҫеп еткәс, хеҙмәтемдән
Булһын тип, бөтә ил шат.

– Бит осомда бер миңем бар,
Шуға мин бит Миңһылыу.
– Ә мин айлы төн ҡыҙымын,
Исемем дә Айһылыу!

Тағы ике Наҙлыгөл бар,
Икешәр Нур һәм Морат.
Ризамы улар исемдән,
Ҡарайыҡ әле һорап!

Ҡыҙҙар, малайҙар бик риза,
Шатланып һөйләп тора.
Шатланмаҫлыҡмы, исемдәр
Йыр кеүек көйләп тора:

– Шундай матур исем менән
Йәшәүе беҙгә рәхәт.
Йырлап торған исем өсөн
Атай-әсәйгә рәхмәт!