Ултыралар китап уҡып, күңел асып,
Шатлыҡтарын бергә-бергә уртаҡлашып;
Ҡайһы ваҡыт былар ҡала тып-тын ғына,
Ҡай сағында көлөшәләр сырҡылдашып.
Ҡай сағында әллә кемде ҡыҙғаналар,
Уфылдашып, әкрен генә ҡуҙғалалар;
Ахырыһы был китап бик күңеллелер:
Күҙ ҙә алмай уҡый уны был балалар.
(Мәжит ҒАФУРИ)