Тоя белгән һиҙер унда
Йыһандарҙың аҡылы
Балаһында күрә әсә
Йәшәүенең асылын.
Беҙ – һеҙҙең ғүмерегеҙҙең
Мәғәнәһе, дауамы.
Һынауҙарҙан һығылғанда
Һыҙланыуҙан дауаһы.
Беҙ тыуабыҙ был донъяға
Һөйөү йәндәре менән.
Йәшәй-йәшәй күңел тула
Ерҙең ғәмдәре менән.
Бала ғына тип әйтмәгеҙ,
Барыһын да аңлайбыҙ.
Әсә ҡарынында уҡ беҙ
Ишетәбеҙ, тыңлайбыҙ.
Һөйләшегеҙ беҙҙең менән
Әле тыумаған саҡта.
Көйләгеҙ беҙгә моңло йыр
Шау-шыуҙар тынған саҡта.
Юрағыҙ бәхетле ғүмер,
Имен-аман киләсәк.
Ата-әсәнең теләге
Ысынға тап киләсәк.
(Зөһрә ҠОТЛОГИЛДИНА)