КЕМ БАЙ? (Әкиәт)

Ярлы ғына бер егет эй зарлана икән:

- Хәйерселектән баш сыҡмай. Атай-әсәйем йүнле мираҫ та ҡалдырманы...

Уны ҡарт кеше тыңлап тора-тора ла былай ти:

- Улай бик байығың килһә, юлын өйрәтәм. Ризалашһаң, алтын-көмөшкә күмәм.

- Ниндәй юл ул? - тип һикереп тора йәш егет. Ҡарт кеше әйтә:

- Мин ҡарт, һуҡырмын. Һат миңә күҙеңде, бер йөк алтын-көмөш бирәм.

Егет ҡойолоп төшә.

- Юҡ инде, күҙһеҙ ҡала алмайым, - ти. Баш тарта.

Ҡарт бай тағы ныҡыша:

- Улайһа, һат миңә ҡулдарыңды. Бер йөк алтынлы булырһың, - ти теге. Егеттең ҡото оса. Ҡулһыҙ ҡалырға һис риза түгел.

- Ә хәҙер аңланыңмы? Алтын-көмөштәргә биргеһеҙ байлығың бар: ҡабатланмаҫ йәшлегең, һаулығың. Ә һин ярлымын да ярлымын, тип кеше көлдөрәһең, - тигән ҡарт.

Егет шул көндән ең һыҙғанып эшкә тотона. Күп тә үтмәй, байып та китә.