Нәсимә ҒАЙСИНА Ниңә шыршы йәшел?

Артабан Ел ылыҫлы урмандарға барып ингән. Тик Ҡарағас һис тә генә төҫөн үҙгәрткеһе килмәгән, ылыҫтары менән Елде һуҡҡыслаған, ти. Ел ныҡ асыуланған. Ҡарағасты тирә-яғынан уратып алған да, буяп сыҡҡан. Буярға ҡамасаулағас, ағастың ылыҫтары һап-һары ғына ла булмаған икән. Елдең буяуҙары түгелеп тә бөткән. Шыршы ағасын буярға бөтөнләй һары буяҙары ҡалмаған, ти. Шыршы би-и-ик моңайған. Уның ҡайын япраҡтары кеүек һары төҫкә инеп, көҙгө урманды йәмләгеһе килгән.
Елгә Шыршының яҡшы күңелле булғаны оҡшап ҡалған да, былай тигән:
– Көҙ айына йәшел төҫ тә кәрәк. Хәҙер һинең ылыҫтарыңды бөҙрәләтеп, ҡабартып тарап сығам. Ҡыш көндәрендә лә йәшел көйө булырһың.
Йыл да кешеләр Яңы йыл байрамын үткәрә. Һин уларҙың байрамында, иң-иң түрҙә, йәм-йәшел булып ҡупшы ултырырһың, тигән. Шыршы риза булған.
Шунан алып кешеләр Яңы йыл байрамына Шыршы ҡуя башлаған, ти. Ылыҫтарына матур-матур уйынсыҡтар элгәндәр. Бигерәк тә балалар Шыршыға шат булған. Уның тирәләй күңелле йырҙар йырлағандар, бейегәндәр.
Шыршы йәм-йәшел ылыҫтарының хуш еҫтәрен таратып, һауаны сафландырған да, ти.
Шулай итеп Шыршы, йыл әйләнәһенә, йәшел төҫтә ҡалыуына бик ҡәнәғәт ҡалған, ти.