ӘКИӘТ ИЛЕНӘ СӘЙӘХӘТ

Зөһрә БӘШӘРОВАСиңерткәләр ни өсөн йәшел төҫтә? Борон - борон заманда сиңерткә һоро күлдәк кейгән, ти. Йәшел болонда уны шунда уҡ танығандар. Малайҙар уның аяҡтарын йолҡҡослап ырғытҡандар. Ул, гелән үлән - сәскәләр төбөндә йәшенеп, шым ғына сырылдап йоҡлаған, ти. Ә бөжәктәр туҡтауһыҙ сабауыллап, мәж килгән, ти. Иң ҡыйыуы - йылғыр кеҫәрткеләр. Малай - шалай баҫтырһа: "Мә, тот ҡойроғомдан!" - тип, ырғыта ла китә. Күп тә үтмәй, яңыһы үҫә лә сыға. Сиңерткә хушбый бөрккән төрлө сәскәләрҙең еҫен еҫкәп - иҫнәп, үлән-сәңгелдәгендә бәүелә. Йоҡо төйөлгән күҙҙәренә кемдер салынды. Еләк тирәләр. Шул яҡҡа табан осто. Әсәһе эре һутлы еләктәрҙе сүпләй. Малайы ҡайҙа? Уның иң матур күбәләген баҫтыра түгелме? "Тотам, тотам!" - тип йүгерә торғас, биҙәкле ҡыҙыл күлдәк кейгәнен эләктерҙе. Сиңерткәнең: "Ебәр!" тип ҡысҡырғыһы килә. Уларҙың телен аңламай шул! Уныһы бөжәктең һыңар ҡанатынан тотоп күтәрҙе лә бахырҡайҙы ергә ташланы. Етмәһә, яралы күбәләкте ҡотҡарырға йүгергән кеҫәрткенең ҡойроғона баҫты. Ярай, ул ҡасып ҡотолдо. "Сыррр! Сырр!" тип сырылдыҡ ҡайсыһын үткерләне лә, дуҫын ҡотҡарырға тип, малайға осто. "Кәрәгеңә бирәм!" - тип, күлдәге аҫтына инеп, уны ҡырҡҡысларға тотондо. Йүнһеҙ:"Әсәй!" тип ҡысҡырып, болон буйлап сабауылларға тотонмаһынмы? Шул кәрәк һиңә! Сиңерткә тиҙ арала кейеме араһынан сығып ҡасырға өлгөрҙө. Их, тәртипһеҙ малай?! Тиктормаҫ малай бер ҙә еләк йыймай, ерҙә түбәтәйгә оҡшаған нимәнелер күреп ҡалды. "Әсәй! Был нимә?"-тип ҡысҡырҙы. "Иңкеш ояһы. Ул һиңә бал йыйған, ҡолоҡайым", - тине лә малайына кәрәҙен алып тотторҙо. "Тәмле! Тағы ла бармы?" - тип уныһы эҙләнергә тотондо. "Эй, йүнһеҙ! Өф! Тиҙерәк ҡайтһалар ярар ине!" - тип сырылданы сырҡылдыҡ. Сырҡылдыҡ, уны ҡурҡытып, туҡтауһыҙ сырылдап ҡараны. Улар ары китте. Шунда ғына ул үлән төбөнә ял итергә төштө. Кемдер илай түгелме? Ишетелер - ишетелмәҫ кенә тауышы, кемделер ярҙамға саҡыра. Уны эҙләп осто.