- Юҡ. Улар минән нығыраҡ ҡурҡалар, — тигән ямғыр. Ышанмаһаң, әйҙә, тикшереп ҡарайыҡ. Минең тамсыларым ергә тыпылдай башлау менән, тышта бер кем дә ҡалмаясаҡ. Ә хәҙер һинең сират - кешеләрҙең ни әйтеүен тыңла!
Ягуар өй янына барып боҫҡан. Тирә-яҡты ҡара болоттар баҫып алған. Көслө ел күтәрелгән. Ямғыр яуа башлай. Кешеләр:
- Ямғыр килә, ямғыр! — тип ҡысҡырышҡан.
Ә ямғыр ҡойоп, күнәкләп яуа ла башлаған. Кешеләр тиҙ генә гамактарын сисеп, өйгә инеп юғалған. Ямғыр:
— Күрҙеңме, дуҫ? Кешеләр һинән түгел, ә минән ҡурҡа!
Гамак - ял итеү өсөн бауҙан үреп яһалған аҫмалы сәңгелдәк.