ХИКӘЙӘЛӘР ДОНЪЯҺЫ

Барыҫ Әсәһе Айратҡа бесәй балаһы алып ҡайтты.- Һеләүһенде юҡҡа ҡырағай бесәй тимәйҙәр. Һеләүһен һымаҡ, - тине ағаһы, уны һыйпап. - Әммә ул ҡырағай. Һаҙҙың ҡуйы шырлығында йәшәй. Кешеләргә күренмәй тиерлек. Атлас тигән китапта тағы бер бесәй кеүек йәнлек бар. Юлбарыҫ исеме. Башы йоморо, ҡолаҡтары текә. Томшоғона тиклем бесәйҙекенә оҡшаған. Мыйыҡтары ла. Ә күҙҙәре һуң? Тырнаҡтары? Осло, кәкре. Улар һаҙлыҡҡа утынға төштөләр. Кемдер:- Мырррау! Мырррау! Мырррау! - тине.- Кем ул?- Елкәңә ырғып ҡуймаһын! Һеләүһен! - тине атаһы. Ҡайтҡас Айрат атластан тағы ҡырағай йәнлектәрҙе ҡараны. Ул юлбарыҫты күрҙе лә:- Быныһы бесәйҙең олатаһымы? – тип һораны. Бөтәһе лә ҡысҡырып көлдө. Ысынлап та, һеләүһен, бесәй, юлбарыҫ – барыһы ла бесәйҙәр ғаиләһенә ҡарай икән.- Юлбарыҫ, барыҫ. Барыҫ! Барыҫ!Айрат бесәйен «Барыҫ» тип атарға булды. Уныһы малайға килеп һырпаланып, йомшаҡ мороно менән төрткөләне. Айрат уны һыйпаны. Бесәй иркәләп мыраулап ҡулдарын яланы.- Бес, бес, бес! Мә, һөтөкәй!Бәләкәй Барыҫ һөттө эсеп, һауытын яланы. Тәпәйҙәре менән башын, йөҙөн, ҡолаҡтарын һөрттө. Мыррр... Мыррр... Мыррр... Ҡойроғон артҡы тәпәйҙәре араһына йәшерҙе лә йоҡоға талды. Бөгөн сысҡан тотто. Табышы – уймаҡ сысҡан. Ебәрһә – ҡаса. Үҙе күҙен йома. Күрмәй, имеш. Хәйләкәр ҙә икән. Үҙенә тарта. Уймаҡ сысҡаны сыйылдай. Уймаҡ-сысҡан – уйынсыҡ! Барыҫ улай-былай тәгәрәтә, арҡаһына ятып, өҫкә лә ырғыта. Уйнап туйғас, тәмләп ашаны. Барыҫ кәртә-ҡуралағы ҡомаҡтарҙы ла тота башланы. Ул – һунарсы.