КҮҢЕЛ ЙЫЛЫҺЫ. ХИКМӘТЛЕ ХИКӘЙӘТ

Урал ҠОЛОШЕВ Бер заман ике ҡошсоҡ осрашҡан: береһе төнъяҡтан көнъяҡҡа осоп барған булған, икенсеһе — көнъяҡтан төнъяҡҡа. Быларҙың икеһе лә тәүлектәр буйы юлда булғанлыҡтан,бик ныҡ арығандар икән. Шуға күрә лә, ял итергә тип, икеһе лә бер үк ағастың бер үк ботағына ҡунғандар. Күпмелер тын алғас, төнъяҡтан көнъяҡҡа осоп барған ҡошсоҡ һорай ҡуйған: — Йә, унда, көнъяҡта тормош нисек? Йылымы, әллә беҙҙең яҡтағы кеүек үк, һыуыҡмы? Ем бармы? Күрше-тирә һәйбәтме? Көнъяҡтан төнъяҡҡа осоп барғаны былай тигән: — Көнъяҡ — көнъяҡ инде ул, унда бөтәһе лә бер: ем дә етерлек, ғөмүмән, барыһы ла бына тигән!..