Ярты көн дә османылар, Тумыртҡаның хәле бөтә башланы. Ундай алыҫ юлға өйрәнмәгәйне шул. Йәшәгән урманы күҙ алдына килде. “Дуҫ үпкәләһә, дошман кинәнер”, ул булмағас ағастарҙы ҡорттар һәләк итер бит. Унда йәшәгән тейен, һыуһарға яҙ ни күҙе менән күренер... “