Әминә-з! Әмин-ә-зз! Ә-ми-нә-ә-ә-зз! Әминә йоҡо аралаш ишеткән был з-з-зеңләүҙән, аңғармаҫтан, карауатынан ҡолап төшә.
Кем мине шул саҡлы өҙөлөп саҡыра? Нимә “зыйлай?” Туҡтап тын ғына тыңлап тора. “Шылт” иткән тауыш та ишетелмәй. Бик сәйер тойола был күренеш. Ә ҡолағында һаман сыңлай: “Ә-ми-нә-ә-зз!” Йөрөй торғас онотолоп уйнай башлай. Шул саҡ, ул сипылдап ҡына сыҡҡан сит һүҙҙәр ишеткәндәй була.
Т-сс-с, тауышланма-с, Әминәне-с уятаһың-с. Т-зз-з да т-зз. Минең-з, Ер-з кешеһен-з күргем-з килә-з. Улар оҙаҡ ҡына бәхәсләшкәндән һуң, түҙемлеген юғалтҡан Морис:
— Ярай-с тыныслан-с Йыһанға-с осорға-с ваҡыт-с! Ярҙам-с һорап-с “SOS” ебәр-с! — тине.
Ә ниңә-з мин-з? Башың-з йомро-з икән-з, ҡолағың-з ҡамасаулай-з тиһәм-з, уныһы ла-з юҡ-з, исмаһам-з!.. Үпкәләмә-с инде-с, Ариз-с. Ғәфү-с ит-с. Әминә-с менән-с минең дә-с бик-с танышҡым-с килә-с ти, Морис. — Нимә-з эшләргә-з һуң-з? Миндә-з элемтә-з юҡ-з ти, Ариз.
Ҡыҙыҡай теге тауышяғына йүнәлә. Яҡыныраҡ килеп ҡараһа, ниндәй мөғжизә! Өйөрөлдөк уйынсығы эсендә ике йомро баш бәхәсләшә. Танау,ҡолаҡтары ла юҡ, бары бер күҙ ҙә, ауыҙ ғына.
— Һеҙ кем? Нимә эшләйһегеҙ бында? — тип һорай Әминә.
Морис менән Ариз һүҙһеҙ ҡала. Үҙҙәре күрергә теләгән Ер ҡыҙы, алдарына тубыҡланып килеп ултырған. “Ниндәй мәҙәк, беҙгә бер ере лә оҡшамаған. Ә үҙе ҡалай сибәр”, —тип уйлайулар.
— Бе-беҙ-с йыһандан-с. Осоу-с машинаһы-с ватылды-с. Асҡыс-с та ярамай-с.Ярҙам-с кәрәк-с? — тип телгә килә, Морис.
— Бәй, бәй, һеҙ бит минең өйөрөлдөк эсендә ултыраһығыҙ, ә ул оса белмәй, тип таҡмаҡлай Әминә. Шунда уҡ тәрлинкәгә оҡшаған ят әйберҙе күреп: “Бына ул һеҙҙең машина!”— тип ҡысҡырып ебәрә. Ҡыҙғанысҡа ҡаршы ул ватылған булып сыға.
— Ҡыҙ оҙон-оҙаҡ уйлап тормай әйләнгес уйынсыҡтан осорғос яһай. Ике яҡлап ҡауырһын ҡанат эшләп ҡыҫтыра. Ҡабыҙыр өсөн асҡысҡа ла урын таба. Шунан, өйөрөлдөкте ҡыҙҙыра ла, ҡул болғап оҙатып ҡала.
“Ки-кә-ре-кү, Әминә йоҡонан тор!” — тип, әтәс ҡысҡыра. Күҙҙәрен ыуа-ыуа,ҡыҙ уйынсыҡтары янына юллана.Өҫтәлдәтәмлекәс “серле йомортҡа” эсендәге төрлө тәтәй теҙелгән. Теге ике йомро баш та бар. Барыһы ла урынында, хатта өйөрөлдөк тә.
Ғәжәйеп хәл. Ҡыҙ бер нәмә лә аңламай. Әсәһен түҙемһеҙлек менән көтөп алып, ҡабалана-ҡабалана һөйләп бирә. Бәй-бәй, әллә тәмлекәстәр артығыраҡ ашап ташланыңмы? Ниндәй сәйер төш күргәнһең —тип, ҡыҙын ҡосаҡлап һөйә әсәһе. Бына ниндәй мөғжизә!?Бары төш кенә икән! — тип шатланып, Әминә сираттағы тәмлекәс “йомортҡа”ны аса ла, туҡтап ҡала. Шәрбәт күп ашарға ярамағанын аңлап, урынына алып ҡуя. Балалар, Морис менән Ариздыңбәхәсендә нисә “з” һәм “с” хәрефе осрай. Уларҙы һанап, килеп сыҡҡан ҙурыраҡ һандан әҙерәген алығыҙ. Һөҙөмтәлә, Әминәгә нисә йәш икәнен белерһегеҙ.