БАЛАЛАРҒА ШИҒЫРҘАР

Муса ҒӘЛИӘсәй икмәк бешергәнАп-аҡ онға әүәләп,Әсәйем ҡамыр баҫҡан.Ҡамыр шундай ҡабарған:Күнәк ситенән ташҡан. Йылы, йомшаҡ ҡамырҙыҺыйпап, ҡулына алып,Әсәй икмәктәр ҡуяҠалай һауытҡа һалып.Мейес ҡыҙған, эҫеһеАлыҫҡа бәреп тора.Алда ҡуҙҙар, өйөлөп,Йым-йым ҡыҙарып тора. Ваҡыт еткәс, һауыттанТуп-туп төштө икмәктәр.Шундай түп-түңәрәктәр,Әйтерһең, тәгәрмәстәр. Береһе бик тә ҡабарған.– Тау! – ти әсәйем, көлөп.Шул тауҙы ипләп кенәБирҙе ул миңә телеп.