Әсәй, уҡыйыҡ әле!

Бәләкәй умартасы(хикәйә)Ғабдрахман урамдан уҡтай атылып килеп инде.— Атай, атай, мине бал ҡорто баҫтыра! Саға яҙҙы, әлдә ҡасып ҡотолдом... — тине, иламһырап. Атаһы йәһәт кенә кейенә башланы.— Осоп китмәһә ярар ине, күсебеҙ айыра башлаған, ахры. Әйҙә, улым, бал ҡорттары саҡмаҫлыҡ итеп кейен дә, миңә ярҙам итерһең!— Ҡурҡам, сыҡмайым, — тип танауын тартҡыланы Ғабдрахман. — — Егет кешегә етмеш төрлө һөнәр ҙә аҙ, улым... Өйрәнгәнең үҙең өсөн! — тине лә, атаһы йәһәт кенә умарталыҡҡа сығып китте.Ғабдрахманға ла атаһына эйәреүҙән башҡа сара ҡалманы...