Күктән яуа ынйылай,
Үҙе ап-аҡ, мамыҡтай,
Аяҡ баҫһаң - шығырҙай,
Ул ҡыштың йырын йырлай. /ҡар/
(Ғүмәр Ғайсин)
Ағастарға ул ҡунған,
Ап-аҡ ҡар һымаҡ булған,
Анау урман әкиәттәге
Көмөш аҡ урман булған. /бәҫ/
(Ғүмәр Ғайсин)
Ҡыш көнө генә яуа,
Сафланып ҡала һауа,
Атлағанда шығыр-шығыр
Эҙҙәрҙе уйып ала. /ҡар/
(Ғүмәр Ғайсин)
Ап-аҡ ҡына, шәкәр түгел,
Йылыға иреп бара.
Ҡышын ерҙе ҡаплап ала,
Йомшаҡ ҡына, тотоп ҡара. /ҡар/
Эй, ыжғыра, асыулана,
Үкерә, ярһый, өрә.
Кеше йөрөй алмаһын, тип,
Ҡарҙарҙы юлға өйә. /буран/
Өшөттөрә, туңдыра –
Үҙе күренмәй күҙгә.
Ҡайсаҡ ул йүгерттерә,
Йылы тунды кейҙерә. /һыуыҡ/